wziąć na wychowanie

См. также в других словарях:

• wychowanie — n I 1. rzecz. od wychować ◊ Wziąć dziecko na wychowanie «adoptować dziecko, wychować jak swoje» 2. «całokształt zabiegów mających na celu ukształtowanie człowieka pod względem fizycznym, moralnym i umysłowym oraz przygotowanie go do życia w… …   Słownik języka polskiego

• brać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. braci, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poufale o grupie ludzi związanych podobnymi zajęciami; bractwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brać górnicza. Brać żołnierska. Brać żeglarska. Apelować do braci studenckiej. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

• rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

• sierota — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. sierotaocie; lm MB. sierotaty, D. sierotaot (sierotaót) «dziecko, którego rodzice umarli (czasem tylko ojciec lub matka); także: człowiek, któremu zmarł ktoś bliski, człowiek opuszczony, osamotniony» Dom sierot. Wziąć… …   Słownik języka polskiego

• dobry — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dobrybrzy, lepszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający życzliwy stosunek do otoczenia; także: świadczący o posiadaniu takiej cechy; łagodny, wrażliwy, serdeczny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień